سلام

بعد از تعطیلات ژانویه ، برای بررسی زندگی در تورنتو ، یک مسافرت ده روزه به تورنتو داشتم و خوشبختانه سفر خیلی خوبی بود و با لطف دوستان بسیار خوبی که دارم ، لحظات بسیار شیرینی در این سفر برایم بیادگار ماند و امیدوارم بتوانم بزودی برنامه های کاری اینجا را باتمام برسانم و راهی تورنتو بشوم.

در سفرهای قبلی که به تورنتو داشتم ، با توجه باینکه تازه از ایران اومده بودم ، شلوغی شهر و وجود ملیتهای مختلف و عدم احترام آدمها به یکدیگر مقداری برایم آزار دهنده بود و با توجه به اینکه ابهامات زیادی در مورد زندگی در کانادا داشتم ، احساس تعلق به آن جامعه را پیدا نکرده بودم و خودم را بیگانه با محیط احساس می کردم.

بر عکس ، زمانیکه به جزیره وارد شدم رفتار سرشار از محبت و مهربانی مردم جزیره و زیبایی محیط مرا مجذوب کرد و زندگی در اینجا برایم لذتبخش بود . این احساس کماکان وجود دارد ولی کوچک بودن محیط و محدودیت امکانات برای پیشرفت، محرکی برای ترک این دیار زیبا می شود .

با توجه باینکه در شهرهای کوچک، تعداد مهاجرین جدید کمتر است و جمعیت غالب، کاناداییهای قدیم هستند ، امکان ارتباط با کانادایی ها و آموزش فرهنگ کانادایی راحت تر است و برای سال اول شاید بد نباشد ولی با توجه به بالا بودن سرعت رشد تکنولوژیکی و اقتصادی در شهرهای بزرگ، برای جوانان جویای نام ، این شهرها مناسب تر خواهد بود.

اگر بتوان جامعه کوچکی از دوستان همدل را در شهرهای بزرگ ایجاد کرد ، بطوریکه بخشی از نیازهای ارتباط اجتماعی انسان در این جوامع کوچک برطرف شود و همزمان از امکانات شهر بزرگ نیز بهره مند شد ، شاید بتوان زندگی شاداب و موفقی را فراهم نمود.

الان، حدود یک هفته است که از تورنتو برگشته ام و ورودم به جزیره همزمان شد با اوج گرفتن مجدد نرخ دلار و با توجه باینکه خیلی از هموطنان تازه وارد، وابستگی های مالی به ایران دارند ، تاثر ناشی از شنیدن این اخبار را در چهره ها میتوان مشاهده کرد.

امیدوارم شرایط اقتصادی تمام دوستان به گونه ای شود که بتوانند دلار به ایران بفرستند یا حداقل وابستگی به داراییهای ایرانشان نداشته باشند.

امسال هم که شکر خدا هر هفته فقط یک روز زمستان داریم و بقیه روزها هوا نسبتا بهاری است ، البته هنوز فرصت هست و شاید بعد از این باید منتظر زمستان واقعی باشیم

بامید سر سبزی بهاران

فعلا خدا نگهدار